دستگاه حضور و غیاب بیومتریک؛ تکنولوژی بیومتریک خوب یا بد؟

تکنولوژی بیومتریک با اندازه گیری خصوصیات بیولوژیک برای شناسایی همه افراد استفاده می شود. الگوی اثر انگشت، تشخیص چهره و اسکن شبکیه و عنبیه برخی از اشکال شاخص فناوری بیومتریک هستند. محققان ادعا می کنند شکل گوش، نحوه نشستن، راه رفتن، رگ های دست و حتی جوش های صورت هر شخص شناسه منحصر به فرد است و میتواند به طور خاص برای ثبت حضور غیاب پرسنل در ادارات به کار گرفته شود. برخی خصوصیات بدنی برای هر شخص (حتی دوقلوها) ثابت و متمایز هستند، به همین دلیل در چند سال اخیر استفاده از آن ها برای جایگزینی یا تقویت سیستم های رمز عبور متدوال شده است. همچنین بیومتریک در حالت پیشرفته برای محافظت از اسناد حساس مورد استفاده قرار می گیرد. این فناوری با تراشه ای شامل عکس دیجیتالی چهره، اثر انگشت یا عنبیه در گذرنامه های الکترونیکی افراد سراسر جهان گنجانده شده است.

محققان حوزه بیومتریک معتقدند شکل گوش، نحوه نشستن و راه رفتن، بوی بدن افراد و حتی انقباضات صورت افراد منحصر به فرد است.به طور خلاصه می توان گفت بیومتریک، استفاده از ویژگی های بیولوژیکی یا ویژگی های فیزیکی برای شناسایی افراد است. ویژگی هایی مانند ثبت اثر انگشت، تشخیص چهره و شناسایی چهره و صورت همه از اشکال فناوری بیومتریک هستند. در ادامه به طور مفصل با این تکنولوژی و جنبه های مختلف آن آشنا خواهیم شد. 

تکنولوژی بیومتریک چیست؟

احراز هویت بیومتریک، یک فرایند امنیتی برای شناسایی افراد بر پایه ویژگی های بیولوژیکی است. سیستم های احراز هویت بیومتریک،‌ ویژگی های فیزیکی یا رفتاری فرد را با داده های ذخیره شده در پایگاه داده خود مقایسه کرده و در صورتی که نمونه ها با داده ها مطابقت داشته باشند، هویت فرد را تایید می کنند. از این تایید هویت برای اکسس کنترل و کنترل دسترسی، حضور و غیاب و اجازه دسترسی افراد به ساختمان ها، اتاق ها و بخش های امنیتی سازمان ها استفاده می شود.

زمانی که اطلاعات بیومتریک فرد تعریف و ضبط شد. این اطلاعات برای مطابقت دادن با اطلاعاتی که فرد برای تایید هویت در آینده وارد می کند ذخیره می شوند. از آن به بعد، اسکنرهای سخت افزاری، اطلاعات بیومتریک ورودی را با داده های از پیش ذخیره شده مقایسه و تعیین می کند آیا این فرد همان هویتی که ادعا می کند را دارد یا خیر تا دسترسی آن را تایید یا رد کند. تکنولوژی بیومتریک را می توان در سه گروه کلی تعریف کرد:

بیومتریک بیولوژی: که از صفات فرد در سطح مولکولی و ژنتیکی استفاده می کند. در این حالت از ویژگی هایی مانند دی ان ای یا خون شما برای شناسایی استفاده می شود. 

بیومتریک ریخت شناسی: ریخت شناسی به معنای ساختار بدن فرد است. المان هایی مانند اثر انگشت، چهره یا رگ های عنبیه چشم از جمله خصوصیات ریخت شناسی هستند. 

بیومتریک رفتاری: الگوهای رفتاری هر فرد منحصر به فرد است. ردیابی این الگوها و استفاده از آن ها برای تایید هویت فرد بیومتریک رفتاری است. این الگوها می توانند شامل نحوه راه رفتن، صحبت کردن و حتی تایپ کردن باشند.

تاریخچه تکنولوژی بیومتریک یا بایومتریک

اصطلاح بیومتریک از کلمات یونانی بیو (زندگی ) و متریک (برای اندازه گیری) گرفته شده است. چین در قرن دوم قبل از میلاد مهرهای خاص با اثر انگشت را ساخت، که اولین قدم برای شناسایی برحسب خصوصیات فردی بود. در قرن ۱۹ آلفونس برتیلون (Alphonse Bertillon) یک انسان شناس مستقر در پاریس، با استفاده از ویژگی های فردی مجرمان را شناسایی می کرد. البته تکنیک های او گرچه اغلب موفقیت آمیز بود اما هیچ تضمین یا قابلیت اطمینانی نداشت. بعد از مدتی هم کلا استفاده از این فناوری به فراموشی سپرده شد. در دوره های بعدی افراد زیادی دوباره شروع به کار روی این فناوری نمودند، بی اینکه بدانند روزی چقدر تغییر و تحول برای آیندگان خواهد داشت. از آنجایی که تکنولوژی بیومتریک سطح قابل قبولی اطمینان در تایید هویت شخص را ارایه می دهد، به طور چشمگیری امنیت را بهبود می بخشد. رایانه ها و دستگاه حضور و غیاب بیومتریک با تشخیص اثر انگشت یک کاربر مورد تایید به طور خودکار قفل شوند. درب اتاق سرور تنها با چهره مدیران معتمد باز می گردد. اینها فقط بخشی از کاربردهای این فناوری هستند.

انواع سیستم های بیومتریک زیستی در دستگاه حضور و غیاب بیومتریک

امروزه انواع مختلفی از سیستم های اکسس کنترل و حضور غیاب بیومتریک وجود دارند که می توان آن ها را براساس عملکرد و روش های احراز هویت طبقه بندی کرد. براساس روش های احراز هویت، اکسس کنترل های بیومتریک به دو دسته کلی تقسیم بندی می شوند:

سیستم های تک عاملی: این سیستم ها تنها از یک شکل بیومتریک ( تشخیص چهره، اثرانگشت، تشخیص عنبیه چشم یا کف دست) برای احراز و تایید هویت کاربران استفاده می کنند.  

سیستم های چندعاملی: این سیستم ها از دو تا چند ویژگی بیومتریک در کنار یک روش احراز هویت دیگر برای شناسایی افراد استفاده می کنند. مثلا استفاده از چهره+ اثرانگشت، چهره+کارت پرسنلی و یا اثرانگشت +‌رمز و …

براساس نحوه استفاده از سخت افزار احراز هویت،‌ دو نوع دستگاه حضور و غیاب بیومتریک وجود دارد: 

اکسس کنترل های تماسی: این سخت افزارها از کاربر می خواهند تا قبل از ورود به سازمان چیزی را لمس کنند. مثلا لمس حسگر برای اسکن اثرانگشت یا کف دست. 

دستگاه های غیرتماسی: این سیستم ها به کاربر اجازه می دهند تا بدون تماس مستقیم با دستگاه و دست زدن به چیزی، هویت خود را تایید کنند. مثلا استفاده از یک کارت RFID یا اسکن NFC توسط گوشی موبایل. این دستگاه ها در دوران پاندمی کرونا به علت ایمنی و بهداشت بالا برای استفاده در سازمان ها و شرکت ها جهت ثبت ورود و خروج افراد بسیار پرطرفدار شدند.

اجزای اصلی یک سیستم احراز هویت بیومتریک

یک سیستم اکسس کنترل یا بهترین دستگاه حضور و غیاب بومتریک  بیومتریک از دو جز اصلی تشکیل شده است:

پایانه بیومتریک 

سخت افزار بیومتریک که همان دستگاه حضور و غیاب یا اکسس کنترل بیومتریک است؛ با مقایسه داده های بیومتریک کاربران با اطلاعات ذخیره شده، احراز هویت را انجام می دهد. این دستگاه با ترکیب سنسورهای بیومتریک  مانند دوربین تشخیص چهره، اسکنر عنبیه چشم، حسگر اثرانگشت و … ترتیبی می دهد تا دسترسی فرد بدون نیاز به ورود رمز و با تشخیص بیومتریک انجام شود. براساس نوع بیومتریک این دستگاه ها به انواع دستگاه حضور و غیاب بیومتریک تشخیص چهره،‌ اثرانگشت، عنبیه، رگ کف دست و دستگاه های احراز هویت چندگانه تقسیم بندی می شوند.

نرم افزار بیومتریک و دستگاه حضور و غیاب بیومتریک

وظیفه نرم افزار بیومتریک یا نرم افزار بایومتریک ثبت اطلاعات کاربر و داده های بیومتریک آنان، ثبت تنظیمات اکسس کنترل و مدیریت از راه دور سخت افزار بیومتریک است. این نرم افزار به عنوان رابطی بین کاربران، اپراتورها و دستگاه کنترل تردد عمل کرده و به اپراتور اجازه می دهد تا افراد و ویژگی های بیومتریک آن ها را ثبت کند. امکان ثبت میزان دسترسی فرد به یک مرکز یا فضای خاص بر اساس زمان، مکان و عنوان شغلی فرد نیز در نرم افزار حضور و غیاب بیومتریک وجود دارد.  در کنار ثبت ورود و خروج و دسترسی ها، نرم افزارهای حضور و غیاب امکان انجام امور حسابداری، محاسبه میزان کار، اضافه کار و ثبت تصاویر تردد افراد را دارند. به طور کلی می توان گفت که دستگاه حضور و غیاب بیومتریک و نرم افزار بیومتریک در کنار هم یک راه حل کامل و همه کاره برای سازمان ها و کسب و کارها ارائه می دهند. این سیستم به مدیران اجازه می دهند تا علاوه بر حفظ امنیت سازمان و جلوگیری از ورود افراد غیرمجاز، نظارت خوبی بر کارمندان خود داشته و نظم و امنیت را در کنار هم تجربه کنند.

مراحل کار سیستم اکسس کنترل بیومتریک 

دراین قسمت با دیدی عمیق تر بررسی می کنیم که زمانی که از فناوری بیومتریک برای اکسس کنترل و حضور و غیاب استفاده می شود، دقیقا چه اتفاقی می افتد. برای درک بهتر، یک ساختمان اداری را در نظر بگیرید که پرسنل بسته به عنوان شغلی، مجاز به ورود به بخش های خاصی از آن هستند. مراحل کار سیستم اکسس کنترل بیومتریک به شرح زیر قابل تفسیر است:‍

1. ثبت نام کاربران – اپراتور دستگاه حضور و غیاب بیومتریک یا مدیران مربوطه، پرسنل را با گرفتن عکس از صورت، ثبت اثرانگشت، کف دست یا عنبیه چشم در سیستم ثبت نام می کنند. 
2. تعیین میزان دسترسی – بعد از ثبت نام،‌ اپراتور نقش های کاربران را تعیین کرده و به آن ها اجازه می دهد تا اقدامات خاصی را در سیستم انجام دهند. زمانی که فرآیند ثبت نام کامل شده و کاربر فعال شود، افراد می توانند از سنجش بیومتریک برای دسترسی به مکان های مجاز استفاده کنند. 
3. ضبط داده های بیومتریک در هنگام درخواست دسترسی – هنگامی که دستگاه حضور و غیاب بیومتریک اطلاعات بیومتریک کاربر برای بررسی دسترسی را اسکن می کند، اطلاعات فرد مانند اسکن اثرانگشت یا تصویر چهره، توسط دستگاه ثبت می شود. 
4. تشخیص هویت – نرم افزار حضور غیاب بیومتریک، اطلاعات را دریافت و تعیین می کند که آیا کاربر اجازه ورود به محل خاص را دارد یا خیر. در این حالت قط به کاربرانی که اجازه دسترسی داده شده است امکان ورود داده می شود. 
5. ذخیره داده ها – اطلاعات ورود کاربران،‌ شامل زمان، نوع دسترسی و مجاز یا غیرمجاز بودن آن در حافظه سیستم ذخیره شده و امکان ردیابی و گزارش گیری را به اپراتور می دهد.

مزایای استفاده از تکنولوژی بیومتریک برای شناسایی

در ادامه مبحث استفاده از بیومتریک در دستگاه های اکسس کنترل، لازم است تا کمی شما را با مزایایی احراز هویت بیومتریک آشنا کنیم. استفاده از سیستم های بیومتریک در دستگاه های حضور و غیاب بیومتریک و سیستم کنترل تردد هوشمند حضور و غیاب و اکسس کنترل، به دلیل سادگی استفاده، امنیت و مزایای گسترده در سال های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده است. 4 مزیت اصلی این که چرا باید به فکر استفاده از دستگاه های بیومتریک در سیستم امنیتی خود باشید وجود دارد:

امنیت بالا: فناوری بیومتریک بسیار دقیق تر و امن تر از روش های سنتی احراز هویت عمل می کند. از آن جایی که کاربر برای ورود و ثبت ساعت از ویژگی های بیومتریک منحسربه فرد خود استفاده می کند، امکان دسترسی افراد غیرمجاز به ساختمان ها و تقلب در سیستم از بین می رود. نگرانی از وجود رخنه های امنیتی بزرگ ترین دلیل برای استفاده از دستگاه های اکسس کنترل بیومتریک است. افزایش روزافزون شرکت هایی که از فناوری بیومتریک برای ثبت حضور و غیاب کارکنان و افزایش امنیت سازمان خود استفاده می کنند منجر شده تا کارشناسان پیش بینی کنند ارزش صنایع بیومتریک تا سال 2026 به ارزش 6.1 میلیارد دلار برسد.

راحتی استفاده: استفاده از تکنولوژی بیومتریک در سیستم های حضور و غیاب هوشمند و اکسس کنترل ها به کاربران اجازه می دهد تا ورود و خروج خود را بدون نیاز به یادآوری رمز خود ثبت کنند و وقت خود را برای پیدا کردن کلید یا حدس رمزهای عبور تلف نکنند. در این سیستم ها کاربر به آسانی صورت،‌ اثرانگشت یا چشم خود را اسکن کرده و دسترسی مجاز را با امنیتی بسیار بالاتر دریافت می کند. 

سریع و کارآمد: یکی از بزرگ ترین مزیت های استفاده از سیستم های بیومتریک، سرعت بخشیدن به فرایند ورود و خروج و نرم افزار حضور و غیاب (تردد) پرسنل برای  کنترل ورود و خروج پرسنل ثبت حضور و غیاب در سازمان ها است. یک واحد تولیدی با هزار کارمند در بخش های مختلف را در نظر بگیرید که باید به روزانه به بخش های مختلف شرکت دسترسی داشته و حضور و غیاب خود را نیز ثبت کنند. یک سیستم حضور و غیاب بیومتریک احراز هویت به راحتی به کارمندان اجازه می دهد تا با اسکن چشم،‌صورت یا اثرانگشت به محل مورد نظر دسترسی پیدا کنند. 

صرفه جویی در هزینه: انتخاب یک سیستم اکسس کنترل بیومتریک به روش های زیر در کاهش هزینه های شما کمک می کند:

• سیستم های بیومتریک با منع دسترسی غیرمجاز کاربران به اموال شرکت ها از سرقت اموال جلوگیری می کنند. این سیستم ها با منع ورود کارکنان اخراج شده یا حذف شده جلوی دسترسی ناامن به ساختمان ها را می گیرند. همچنین با ثبت ورود و خروج واقعی کارمندان، امکان تقلب در ساعات کارکرد و تحمیل هزینه اضافی به سازمان را صفر می کنند. 
• دستگاه های حضور و غیاب بیومتریک اکسس کنترل از ویژگی هایی مانند چهره، اثرانگشت و عنبیه چشم برای ورود به ساختمان استفاده می کنند. در مقایسه با روش های سنتی که از کلید یا کارت برای ورود استفاده می شد، استفاده از بیومتریک نیاز به جایگزینی کارت و کلید ها در صورت گم شدن را از بین می برد. به این معنا که دیگر نیازی نیست ماهانه هزینه ای برای تعویض کلید و کارت های گم شده پرداخت کنید. 
• سیستم های بیومتریک، تعداد هشدارهای کاذب امنیتی را کاهش داده و نیاز شما به نگهبان های اضافی را کم می کنند. اگر ساختمان شما چند درب ورودی داشت باشد، استفاده از اکسس کنترل بیومتریک به شما اجازه می دهد تا به اختصاص نگهبان برای هر در ورودی، سیستم را در تمامی ورودی ها نصب کرده و از یک واحد متمرکز برای نظارت به همه ورودی ها استفاده کنید. 
• در صورتی که از سیستم های بیومتریک با قابلیت یکپارچه سازی استفاده کنید، می توانید آن ها را با سیستم امنیتی-دزدگیر فعلی خود ترکیب کنید. این کار فناوری بیومتریک را به عنوان یک لایه امنیت اضافی تر به سیستم نظارتی شما اضافه کرده و با افزایش امنیت سازمان، نیاز شما به ارتقای جداگانه سیستم های حفاظتی را کاهش می دهد.

موارد استفاده از تکنولوژی بیومتریک در دستگاه حضور و غیاب بیومتریک

• اجرای قانون و امنیت عمومی (شناسایی مجرمان یا مظنونین)
• نظامی (موارد امنیتی مانند شناسایی دشمن)
• کنترل مرز ( شناسایی مسافران یا مهاجران)
• شناسایی کشوری (شهروند یا رای دهنده)
• حفظ امنیت ( دستگاه حضور و غیاب بایومتریک در ادارات یا سازمان)
• برنامه های تجاری (شناسایی مصرف کننده یا مشتری)
• تخلیه اطلاعات انواع دستگاه های حضور و غیاب

انواع روش های شناسایی به وسیله بیومتریک 

روش های مختلفی برای شناسایی و احراز هویت کاربر در بیومتریک وجود دارد. از جمله محبوب ترین این روش ها عبارت اند از:

اسکنرهای اثر انگشت 

سه نوع اسکنر اثر انگشت در سیستم های بیومتریک وجود دارد.: نوری، خازنی و اولتراسوند: 

• اسکنرهای نوری، از انگشت فرد عکس گرفته و الگوی چاپ را شناسایی می کند. سپس این الگو را به یک کد شناسایی برای احراز هویت فرد تبدیل می کند.
• اسکنر خازنی، با اندازه گیری سیگنال های ارسال شده از اثرانگشت فرد به اسکنر کار می کند. برجستگی های اثر انگشت مستقیما اسکنر را لمس کرده و یک جریان الکتریکی تولید می کنند. در عوض فرورفتگی ها شکاف های هوا ایجاد می کنند. اسکنر خازنی این نقاط تماس و شکاف ها را ترسیم کرده و با ایجاد الگوی منحصر به فرد، آن را برای احراز هویت استفاده می کند. از این اسکنرها در گوشی ها و لپ تاپ ها به وفور استفاده می شود. 
• اسکنرهای اولتراسونیک که جدیدترین نصل اسکنرهای اثرانشگت هستند با ارسال امواج سونوگرافی، نقشه اثرانگشت فرد را دریافت و ذخیره می کنند. این اسکنرها در گوشی های جدید مورد استفاده قرار می گیرند.

اسکنر شبکیه چشم (عنبیه چشم) 

کارشناسان امنیتی چشم را یکی از قابل اعتمادترین قسمت های بدن برای احراز هویت می دانند. زیرا عنبیه و شبکیه چشم در طول زندگی فرد بدون تغییر باقی می ماند. اسکن شبکیه چشم با استفاده از نور مادون قرمز، رگ های خونی پیچیده در چشم فرد را روشن کرده و آن ها را قابل مشاهده می کند. درست مانند اثرانگشت، هیچ دوچشمی اثر الگوی رگ مشابه ندارند.

اسکنر عنبیه چشم در دستگاه حضور و غیاب بیومتریک

اسکنرهای عنبیه چشم در دستگاه های حضور غیاب بایومتریک برپایه عکس های باکیفیت از یک یا هردو عنبیه چشم کار می کنند. عنبیه چشم نیز مانند شبکیه منحصر به فرد بوده و هیچ دو عنبیه چشمی مشابه هم نیستند. با این حال ثابت شده که اسکنرهای عنبیه با استفاده از عکس های باکیفیت فرد قابل فریب دادن هستند. اما اسکن عنبیه در دستگاه حضور غیاب عنبیه در مقایسه با اثرانگشت چندین مزیت دارد:

• در حالی که اثرانگشت ممکن است خراشیده، زخم یا فرسوده شود،عنبیه چشم همواره بدون تغییر باقی می مانند. 
• اسکن عنبیه بدون نیاز به لمس احراز هویت را انجام می دهد و از نظر بهداشتی به خصوص در دوران پاندمی کرونا مناسب تر است. 
• اگر دست های شما خیس باشند یا عرق کرده باشند، اسکنر اثر انگشت عمل نمی کند اما عنبیه چشم این مشکل را ندارد. 
• تنها مشکل عنبیه چشم همانطور که گفته شد، این است که عکس های با کیفیت از صورت و چشم های شما می توانند سیستم بایومتریک را گول بزنند. با این وجود، اسکنرهای عنبیه چشم یکی از محبوب ترین روش های احراز هویت در فرودگاه ها، بانک ها و دیگر مراکز هستند. 

نوع عملکرد این اسکنرها به این صورت است که در مرحله ثبت نام اسکنر با استفاده از نور معمولی و نور مادون قرمز از عنبیه فرد عکس می گیرد تا جزئیاتی که در حالت عادی قابل مشاهده نیستند ثبت شود. بعد از ثبت عکس، موارد غیرضروری مانند مژه ها از عکس حذف شده و عکس تبدیل به داده های رمزگذاری شده ریاضی می شوند. در زمان احراز هویت، اسکنر به سطح عنبیه تابیده و مجددا جزئیات را ثبت می کند.

تشخیص صدا در دستگاه حضور و غیاب بایومتریک

در سیستم های تشخیص گوینده، برخلاف سیستم های تشخیص صدا، هدف شناسایی فرد است نه شناسایی آنچه می گوید. برای شناسایی گوینده، نرم افزار خاصی کلمات را به بسته هایی از فرکانس ها به نام فرمانت تبدیل می کند. این بسته ها لحن کاربر را نیز تجزیه کرده و اثر صدای او را پرینت می کنند.  فناوری تشخیص در این سیستم ها به دو روش کار می کند. در روش اول، شناسایی وابسته به متن است و دسترسی با گفتن یک عبارت یا کلمه خاص باز می شود. ( مثل زمانی که می گوییم Hey Alexa و الکسا فعال می شود.) روش دوم، مستقل از متن است. در این روش بهترین نرم افزار حضور غیاب بیومتریک خود صدا را تشخیص می دهد و متن گفته شده توسط گوینده اهمیتی ندارد.

روش تشخیص صدا، یک ایراد مهم دارد. صداهای پس زمینه می توانند به راحتی صدای فرد را مخدوش کرده و در احراز هویت اختلال ایجاد کنند. مشکل دیگر این دستگاه ها، امکان تقلید صدا و دور زدن سیستم بیومتریک است. در دوره ای که حتی ساده ترین گوشی ها امکان ضبط صدای فرد را دارند، این مشکل یک رخنه امنینی بزرگ است. 

سیستم تشخیص چهره 

سیستم های تشخیص چهره، از احراز هویت بیومتریک در ابعاد مختلف استفاده می کنند. روش قدیمی تشخیص چهره برمبنای استخراج ویژگی های صورت فرد مانند چشم ها، بینی، فاصله بین لب ها و مقایسه آن با تصویر تعریف شده در دستگاه حضور و غیاب بیومتریک بود. اما این روش به آسانی توسط ماسک، آرایش و گریم قابل دور زدن بود. به همین دلیل اسکنرهای حرارتی و فناوری های پیشرفته دیگر وارد بازی شدند و با تقویت امنیت سیستم، تشخیص چهره را به یکی از محبوب ترین روش های بایومتریک تبدیل کردند. 

اسکن هندسه دست و انگشت

هرچند هندسه دست به اندازه اثرانگشت، عنبیه و چهره سه بعدی منحصر به فرد نیست اما هم چنان فرد به فرد متفاوت است و می تواند روش خوبی برای احراز هویت در برخی موارد باشد. اسکنر هندسی دست ضخامت کف دست، طول و عرض انگشتان، فاصله بندهای انگشت و غیره را اندازه گیری کرده و برای احراز هویت در سیستم خود ذخیره می کند. از جمله مزایای دستگاه هایی که با این فناوری کار می کنند می توان به ارزان بودن، سهولت استفاده و کاهش نگرانی ها از جهت ورود به حریم شخصی افراد اشاره کرد. هر چند این سیستم ها دقت مناسبی ندارند و احتمال خطا در آن ها زیاد است.

اسکن طرح رگ دست در دستگاه حضور و غیاب بیومتریک

طرح رگ های بدن هر شخص منحصر به فرد است و حتی دوقلوها نیز هندسه رگ یکسان ندارد. این طرح حتی از یک دست به دست دیگر نیز متفاوت است. مزیت استفاده از هندسه رگ ها در احراز هویت در این است که کپی و جعل آن ها بسیار دشوار و تقریبا غیرممکن است. اسکنرهای هندسه رگ، رگ ها را با نور مادون قرمز روشن کرده و از آن ها تصویربرداری می کنند.

تشخیص بر مبنای DNA

استفاده از دی ان ای افراد برای احراز هویت، مطمئن ترین روش شناسایی است. DNA ساختار فیزیکی و فکری ما را مشخص می کند، هرگز در طول زندگی تغییر نمی کند و هیچ دو انسانی مجموعه ژن های مشابه ندارند. با این وجود، احراز هویت بیومتریک با DNA یک روش بدون خطا نیست. اگر پزشک قانونی آزمایش DNA را به درستی انجام ندهد، امکان تغییر کد فرد و عدم شناسایی صحیح وجود دارد. 

بیومتریک رفتاری در سیستم حضور غیاب بیومتریک

بایومتریک رفتاری بر پایه تشخیص به واسطه ویژگی هایی مانند تایپ و یا شیوه راه رفتن فرد است. در احراز هویت با تایپ، مواردی مانند سرعت تایپ کردن،‌ مدت زمانی که طول می کشد فرد از کلیدی به کلید دیگر برود و میزان فشاری که بر دکمه ها وارد می شود در نظر گرفته می شوند. تشخیص از طریق راه رفتن نیز با تحلیل سبک راه رفتن فرد و سرعت آن انجام  می شود.

بیشتر بخوانید: معرفی دستگاه حضور و غیاب Zkteco 

احراز هویت با پسورد یا بیومتریک، کدام یک بهتر است

همانطور که صحبت شد، بایومتریک، یک لایه امنیت به اکسس کنترل ها اضافه کرده و احراز هویت چندگانه را امکان پذیر می کند. احراز هویت بیومتریک نوع قدرتمندی از احراز هویت است زیرا برخلاف رمزهای عبور، امکان تقلب در آن ها بسیار پایین است.  رمزهای عبور به راحتی قابل هک هستند. حملات فیشینگ که توسط هکرها انجام می شود به آسانی وارد سیستم سازمان شده و اطلاعات نام کاربری و رمز عبور افراد را جمع آوری می کند. اما دستگاه های حضور و غیاب بیومتریک احراز هویت بیومتریک، شناسایی بدون امکان هک شدن را در اختیار مدیران قرار می دهند.

تکنولوژی بیومتریک دستگاه حضور و غیاب بیومتریک، خوب یا بد؟

یک دلیل مهم برای محبوبیت روز افزون تکنولوژی بیومتریک وجود دارد، جعل آن سخت است. تایید هویت با ویژگی های منحصر به خود فرد انجام می شود، پس امکان تقلب آن خیلی پایین خواهد بود. و از این رو امنیت سازمان ها را به شدت افزایش می دهد. حفظ امنیت با کابری و رمز عبور شروع شد، اما فراموشی یا لو رفتن آن بسیار بدیهی بود. افرادی که شما را می شناسند عددهای رمزتان را حدس می زنند و هکرها با، بازی اعداد آن را متوجه می شوند. اما جعل و تایید با خصوصیات فردی بسیار دشوار بنظر می رسد.

اما طرفداران حفظ حریم خصوصی از نقض قوانین مربوط آن هراس دارند. این اشخاص نگران جمع آوری داده های فردی بدون دردسر و رضایت هستند. برخی هم معتقدند در حالت سرماخورده یا هنگامی که تغییراتی در چهره ایجاد شود دستگاه های این فناوری کیفیت کافی را ارایه نمی دهند. نکته ای که محرز است، هر تغییری همیشه مخالفان و موافقان زیادی داشته است. نه مخالفان توانسته اند به قطعیت نکات منفی آن را اثبات نمایند و نه موافقان رضایت آن ها را جلب کرده اند. اما کارایی دستگاه های مجهز به فناوری بیومتریک در طول زمان منجر به ایجاد تغییر مثبتی شده است.

دستگاه های حضور غیاب مجهز به تکنولوژی بیومتریک